Filosoferen met kleuters? Dat klinkt wat ingewikkeld… Dat hoeft echter helemaal niet het geval te zijn. Zeker wanneer je er een een mooi prentenboek bij gebruikt. Op reis van Guido van Genechten is er zo ééntje. ‘Op reis gaan’ – of eigenlijk ‘op reis zijn’- krijgt in dit boek een originele betekenis.
Waar in de meeste boeken de reis heel duidelijk ergens-naar-toe-gaat, blijft dat in dit verhaal in het midden. ‘Moeten we de berg op?’, vraagt Kikker. ‘Natuurlijk’, zegt Egel, ‘daarheen loopt de weg.’ Aangekomen bij de zee weet Kikker niet, of ze eigenlijk nog wel verder kunnen. ‘Jazeker wel’, is het antwoord van Egel, ‘we zijn toch op reis!’ En samen nemen ze de overzetboot naar de andere kant. Waar ze nog veel meer onverwachte avonturen beleven.
Niet het einddoel maar de reis op zich staat centraal in dit prentenboek. En is dat niet een prachtige boodschap, waarvan ook juist volwassenen iets moois kunnen leren? Alles onderweg bewust ervaren: de regen, de weg, de zonnebloemen, de wind door je haren. En alles in je opsnuiven en met je meenemen. Naar een volgende plek. Of terug naar huis.
De laatste twee pagina’s van het boek tonen de thuiskomst van Egel en Kikker. Ze beseffen dat er veel is veranderd tijdens hun afwezigheid, én dat ze in de tussentijd zelf ook veranderd zijn: zoveel ervaringen en herinneringen rijker! Egel heeft bovendien nog een mooi souvenir voor Kikker.
Samen praten
Wat een mooi onderwerp biedt dit boek om met jonge kinderen over te praten. Bijvoorbeeld wanneer ze na de zomervakantie terugkomen op school. Wat is er veranderd op school? En zijn ze zelf ook veranderd? Wat hebben ze allemaal meegemaakt?
